Style aranżacji wnętrz
• Wybierając odpowiedni styl wnętrzarski do naszego pomieszczenia, pamiętajmy, aby kierunek ten jak najlepiej pasował do nas.
• Wnętrze urządzone konsekwentnie w danym stylu charakteryzuje spójność i harmonia.
• Przed decyzją o urządzenia wnętrza w danym stylu, zapoznajmy się z cechami wyznaczającymi dany kierunek w aranżacji wnętrz.
Urządzanie domu czy mieszkania nie jest łatwe. Bardzo łatwo w nim o przepych i brak spójności. Trudno również odnaleźć siebie, wyrazić swój styl. Problem pojawia się wówczas, gdy nie jesteśmy w stanie go dokładnie określić.
Na przestrzeni wieków powstawały różne motywy. Część tych z czasów historycznych dalej jest aktualna. Pojawiły się nowe również nowe kierunki dekorowania wnętrza.
Zapoznaj się z poradami architekta wnętrz, aby odnaleźć swój styl. Pamiętaj, że konsekwentne urządzanie wnętrza w jednym stylu daje poczucie spójności i harmonii. Dodatkowo w dopasowanym pomieszczeniu, gdzie kolory, materiały i dekoracje tworzą jedną całość, chce się przebywać. Mieszkanie, które oddaje charakter domownika, sprawia, że czujemy się tam najlepiej, tam odpoczywamy.
Najpopularniejsze style wnętrzarskie:
- Styl skandynawski
- Styl nowoczesny
- Styl postindustrialny
- Styl minimalistyczny
- Styl klasyczny
- Styl rustykalny
- Styl orientalny
- Styl boho
- Styl vintage
- Styl glamour
Styl skandynawski
Styl skandynawski cieszy się coraz większą popularnością, grono wiernych fanów ciągle się poszerza. Głównymi cechami charakterystycznymi tego kierunku to jasne wnętrza urządzone w prosty i funkcjonalny sposób.
Cechy charakterystyczne:
- Cechy: naturalność i prostota, prosta forma.
- Kolory: naturalne, jasne barwy, dominuje biel lub szarość.
- Materiały: naturalne materiały jak między innymi drewno, jasne, neutralne parkiety, różnorodność faktur.
- Dekoracje: jasne meble z kolorowymi lub czarnymi dodatkami.
Styl nowoczesny
Jeden z najpopularniejszych stylów, który powstał w opozycji do przepychu i bogactwa. Opiera się podobnie jak styl skandynawski na prostocie i funkcjonalności. A główną zaletą tego kierunku jest jasność i przestrzenność w pomieszczeniu. We wnętrzu nie odnajdziemy dużo dodatków, gdyż panuje minimalizm w ilości elementów dekoracyjnych.
Cechy charakterystyczne:
- Cechy: funkcjonalność, komfort, prostota, światło, przestrzenność, brak intensywnych kolorów i barw, proste wzory geometryczne, brak przypadkowości, wszystkie elementy są starannie dobrane.
- Kolory: biel, beż, szarość, czerń, stonowane barwy.
- Materiały: marmur, geometryczne wzory tapet.
- Dekoracje: minimalna ilość dodatków, proste formy mebli, designerskie lampy, wazony.
Styl postindustrialny
Styl postindustrialny nazywany jest również stylem loftowym. Wyróżnia się on: dużymi, otwartymi przestrzeniami, wysokimi kondygnacjami oraz wielkimi oknami.
Obecnie panuje moda na lofty, najczęściej zaadaptowane zostają hale przemysłowe. Zostaje w nich podkreślony „surowy” charakter, poprzez zachowanie elementów konstrukcyjnych, instalacyjnych oraz ścian z cegły.
Cechy charakterystyczne:
- Cechy: duże, otwarte przestrzenie, ogromne okna, wysokie kondygnacje, pozbawiona ścian działowych przestrzeń.
- Kolory: biel, szarość, czerń, akcenty kolorystyczne.
- Materiały: ceglane ściany, betonowa lub żywiczna podłoga, szkło, stal.
- Dekoracje: meble o charakterze przemysłowym, wyeksponowane rury instalacyjne, przemysłowe oświetlenie, współczesna grafika na plakatach, minimalna ilość dodatków.
Styl minimalistyczny
Styl minimalistyczny charakteryzuje przede wszystkim prostotą formy i kształtów. Znamy słowa duchowego ojca minimalizmu Ludwiga Miesa van der Rohe: "mniej znaczy więcej". Zasadę tą odnosimy również do aranżacji wnętrz. Architekt modernizmu swoją koncepcję opierał na jedności materiału i struktury. W tym stylu doskonale widzimy dbałość o każdy detal, użyte materiały i niezwykle istotną jakość wykonania.
Cechy charakterystyczne:
- Cechy: spokój, harmonia, ład, umiar, proste formy i kształty, funkcjonalność, przestrzenność.
- Kolory: biel, szarość, czerń, akcent kolorystyczny w podstawowych barwach.
- Materiały: wysokiej jakości, trwałe, drewno, tapety w geometryczne wzory, beton, kamień, lakierowane meble.
- Dekoracje: ograniczona ilość dodatków, a te, które zostały wykorzystane, muszą spełniać jakąś funkcję, ascetyczne i proste w formie meble, brak dywanów i chodniczków, ważna jest jakość detali.
Styl klasyczny
Nazywany często stylem angielskim. Swoje fundamenty opiera na zachowaniu symetrii i równowagi. Wnętrze urządzone w tym kierunku jest niezwykle przytulne, odnajdujemy tu bogactwo dodatków oraz dużo motywów kwiatowych.
Styl klasyczny czerpie z historii projektowania wnętrz. Wykorzystuje wszystko to, co było sprawdzone i przyjęte w dekoratorstwie nawet wieki temu. Odwołuje się do wykorzystywanych wówczas form mebli, faktur, czy dodatków. Głównym wyznacznikiem tego kierunku jest zachowanie symetrii i równowagi.
Cechy charakterystyczne:
- Cechy: odwołuje się do najlepszych elementów z historycznej tradycji urządzania wnętrz, elegancja, wygoda, szyk.
- Kolory: delikatne i pastelowe barwy z kolorowymi ornamentami.
- Materiały: naturalne drewno, sztukateria, boazeria płycinowa, tradycyjne tapety.
- Dekoracje: eleganckie sofy i fotele, pikowane poduszki, masywne zasłony, stylizowane żyrandole, dodatki przekazywane z pokolenia na pokolenie lub wygrzebane perełki z psiego targu.
Styl rustykalny
Styl ten często określany jest również jako wiejski. Nawiązuje on do prostych form związanych z życiem na wsi. Elementy wystroju oparte są na naturze i rękodziele.
Cechy charakterystyczne:
- Cechy: nawiązanie do wsi, naturalność, prostota, obcowanie z naturą
- Kolory: biel, beż, ciepłe i neutralne barwy, odcienie zieleni i brązów.
- Materiały: naturalne materiały, surowe drewno, drewniane słupy i belki stropowe, żelazo, miedź, cegła.
- Dekoracje: elementy ceramiczne, dodatki ludowe, haftowane obrusy i serwetki, wiklinowe kosze.
Styl orientalny
Styl orientalny cechuje bogactwo dekoracji, oparte na mocnych i intensywnych kolorach, mnogości form i elementów. Główną rolę w takim stylu odgrywają materiały i tkaniny. Przeplatają się tu kolorowe, mocno zdobione poduszki, dywany i wszelakie narzuty.
Bardzo często styl orientalny w naszym pomieszczeniu wynika z zachowania wspomnień minionych wakacji spędzonych w Azji Środkowej. Tradycyjne, ręcznie zdobione tkaniny przywiezione ze Wschodu są początkiem tworzenia orientalnej przestrzeni. Kolejnym etapem są kunsztownie zdobione meble. Należy jednak zachować umiar lub oddać takie wnętrze w ręce dekoratora, gdyż w tym stylu nie trudno o przepych.
Orientalne wnętrze wyróżnia się kolorowymi ścianami. Często stosowana jest np. tapeta imitująca marokańskie kafle. Pozostawienie białych ścian będzie świadczyło o nieumiejętnie zaprojektowanym pomieszczeniu. Popularne barwy nurtu orientalnego to: pomarańcze, róże, czerwienie, fiolety, różne odcienie niebieskiego, zielonego. Właściwie każdy kolor może okazać się odpowiedni. Decydujące będą jednak dodatki. Dominujące są poduszki, narzuty, dywaniki z ornamentami, często z motywem mandali.
Inne elementy wpływające na identyfikację wnętrza w tym nurcie to charakterystyczne ażury. Często stosowane na drzwiach, parawanach, oknach, czy innych dekoracjach ściennych. Ważne jest również oświetlenie. Wykorzystanie czarnych marokańskich wiszących lamp, lampionów i latarni podkreśli urokliwy klimat Maroka. Jednak jak się mówi, diabeł tkwi w szczegółach, dlatego koniecznie trzeba pamiętać o takich detalach jak m.in.: tace, drewniane ramki przy lustrach, orientalne zegary. Nie zapominajmy również o złotych elementach.
Cechy charakterystyczne:
- Cechy: orient, egzotyka, różnorodność, przepych, bogactwo, motywy zaczerpnięte ze wschodu.
- Kolory: nasycone i intensywne barwy, czerwienie, żółcie, pomarańcze, złoto, zieleń, fiolet, róż.
- Materiały: bambus, tkaniny zdobione cekinami, w orientalne wzory, błyszczące nicie, ciemne drewno.
- Dekoracje: tradycyjne rzemiosło, meble z egzotycznych gatunków drewna, lampiony, kadzidełka.
Styl boho
„Boho” jest skrótem od słowa bohema, czyli grupy artystów żyjących i tworzących według własnych zasad. Boho również nazywany stylem etno lub stylem wolnych dusz. Odnosi się on do kultury i sztuki ludowej. Inspiracje czerpie równie z kultury regionalnej Polski, Afryki, Ameryki Południowej, jak i Australii czy Skandynawii. Główną cechą charakterystyczną tego stylu to nieograniczona swoboda łączenia ze sobą kolorów, kształtów, wzorów oraz materiałów.
Obecnie mnogość barw i odcieni zastąpiły stonowane kolory. A wnętrze urządzone w tym stylu wnętrzarskim zyskuje charakteru poprzez wykorzystanie rękodzieł i obrazów.
Cechy charakterystyczne:
- Cechy: różnorodny, naturalny, zaskakujący, bardzo kolorowy, swoboda łączenia, zarówno materiałów, kolorów, dodatków, wykorzystanie rzemiosła, ukazujący umiar i prostotę.
- Kolory: barwy ziemi, naturalne kolory, beże brązy, biel, czerwień wpadająca w pomarańcz, zgaszone zielenie.
- Materiały: drewno, wiklina, len, bawełna.
- Dekoracje: ręcznie plecione koce, poduszki, ozdoby na ściany, kosze wiklinowe, makramy.
Styl vintage
Styl ten w architekturze wnętrz charakteryzuje powrót do lat 50. i 60. Główną oznaką tego kierunku jest zamiłowanie do rzeczy starych. Jednak chodzi tu o przedmioty z duszą, mające swoją historię. Kierunek ten wykorzystuje meble i rodzinne, perełki zakupione na „targu staroci”, jak i nowoczesne meble wykonane w formie i klimacie stylizowanym na drugą połowę XX w.
We wnętrzu wykorzystywane są meble z oznakami z historii, pokryte rdzą, jednak niezniszczone. Idea stylu vintage opiera się na łączeniu tego, co ma już swoje lata z odrobiną nowoczesności.
Styl vintage do wnętrza możemy wprowadzić w dwojaki sposób. Do nowoczesnego pomieszczenia wprowadzamy perełki antyczne lub na odwrót, stary pokój wzbogacamy współczesnymi dodatkami.
Cechy charakterystyczne:
- Cechy: przywołuje klimat dawnych lat, nadaje przedmiotom drugie życie, renowacja ich, łączenie stylów.
- Kolory: ciepłe brązy, pomarańcze, żółcie i zgniłe zielenie, beże. Mile widziane są również mocne akcenty kolorystyczne ożywiające przestrzeń.
- Materiały: jasne panele, niewielki, wzorzysty dywan, drewno, tapety retro, odsłonięte cegły.
- Dekoracje: białe lub neutralne ściany, stare szafy i komody, eleganckie zasłony, dodatki ze skóry, drewna, metalu i ceramiki, szerokie ramy obrazów i luster, stylizowane urządzenia AGD.
Styl glamour
Główną cechą tego wyrazistego kierunku wnętrzarskiego jest przepych i przesada. Dominują tu barokowe formy często zestawione z nowoczesnymi meblami w otoczeniu matowych faktur i błyszczących powierzchni. Nadaje to pomieszczeniu współczesnego charakteru.
Masywne, pikowane kanapy, ogromne fotele stanowią podstawę kierunku. Doskonałym uzupełnieniem są atłasowe, aksamitne poszewki, jak i narzuty. Niezwykle istotne są też dodatki ja lustra, masywne, dekoracyjne złote lub srebrne ramy i naczynia. Jednak wielkim atutem wnętrza w stylu glamour powinno być odczucie luksusu, który podkreśla wszędzie panujący blask. Wrażenie bogactwa dodatkowo potęgują kryształowe żyrandole.
Cechy charakterystyczne:
- Cechy: przepych, bogactwo, blask, czar, szyk i elegancja, luksus, wysoka jakość materiałów, magia, połysk.
- Kolory: złoto, srebro, biel, beże, pudrowe róże, fiolety, butelkowa zieleń, ciemny granat, szarości, czerń.
- Materiały: miękkie materiały: atłas, aksamit, satyna, welur, tkaniny żakardowe, metalizowane tapety, kryształy, metale szlachetne, szkło.
- Dekoracje: lśniące przedmioty, luksusowe dodatki, lustra, pozłacane, dekoracyjne ramy, żyrandole, białe świece, zasłony, zdobione poduszki, świeczniki, zegary, srebrne naczynia.